Welzijn en zorg onder handbereik voor inwoners van de Meent

Eén loket voor welzijn en zorg. Dat is elke dinsdag van twaalf tot twee open voor iedere inwoner van de Hilversumse Meent. Ervaren vrijwilligers weten in wijkcentrum de Kruisdam raad met elke vraag op basis van de ‘sociale kaart’. Wie op zoek is naar een gezellige activiteit kan daar terecht. Vervoer of hulp bij een klusje in huis kan worden opgepakt door de vrijwilligersorganisatie Meentbewoners voor Meentbewoners. En wanneer er professionele zorg nodig is, kunnen inwoners terecht bij Versa, Sherpa, Kwintes en Mee. Dat team heeft aansluitend overleg met de wijkverpleegkundigen. Een mooie samenwerking van alle professionals uit welzijn en zorg. En inwoners krijgen de aandacht die ze nodig hebben.”

Structuur

Die goede samenwerking tussen zorg en welzijn blijkt ook uit het Multidisciplinair Overleg dat dankzij het project Vroegsignalering en Preventie van Hans van Dijkhuizen en Corine van Maar is opgestart. Hans was al langer bekend met het welzijnsterrein en Corine met dat van de zorg. Samen startten ze dit project. Elke maand komen vertegenwoordigers van alle disciplines daarin samen voor cliënt-besprekingen. “Iemand van het buurtteam zit bij deze MDO’s om de koppeling te maken naar het Buurtteam. De huisarts kan in dit overleg casussen bespreken. De kracht zit hem in de structuur en de processen. Die zijn geborgd. Het overleg blijft doorlopen, ondanks eventuele personele wisselingen. Bovendien zit alles dichtbij elkaar. Soms verwijst de huisarts iemand naar het Praathuis, een dagopvang die in het Buurthuis zit. Want lang niet alle klachten bij de huisarts zijn van fysieke aard.”

Versnippering

De naam Vroegsignalering en Preventie zegt het al: hoe eerder vragen of problemen gesignaleerd worden, hoe beter ze kunnen worden aangepakt. Dat is belangrijk in een wijk als de Meent, waar de helft van de inwoners ouder is dan vijftig. Door goed te luisteren naar bewoners zelf kwamen thema’s naar voren die echt spelen, zoals het gebrek aan passend vervoer, het tekort aan geschikte woningen voor ouderen en de behoefte aan meer veiligheid in de wijk. “Luisteren naar de mensen om wie het gaat, daar begon het dus voor ons mee. Want als je deze vraag voorlegt aan professionals, hoor je uit hun mond meteen beleidsjargon en thema’s als eenzaamheidsbestrijding.”

Dromen

Om zorg- en welzijnsmedewerkers dichter bij elkaar te brengen, werden zogenaamde ‘droomgesprekken’ gehouden. Professionals konden daarin vertellen wat ze graag anders zouden zien en wat hen in hun werk juist belemmert. Ook met bestuurders is gesproken, zodat hun medewerkers de vrijheid kregen om samen te werken vanuit het belang van de inwoner. Dat heeft geleid tot korte lijnen, meer werkplezier en een betere onderlinge samenwerking.

Gezondheid en gedrag

Hoewel dit infopunt al jaren bestaat, is de hele keten van zorg- en welzijn achter één loket best nieuw. Hans: “We willen hier meer bekendheid aan geven. Hoe meer inloop, hoe beter. Want dat leidt weer tot het tijdig signaleren en hopelijk tot preventie van ‘erger’. Zeker in de wetenschap dat zorg in de toekomst steeds minder beschikbaar zal zijn. En we zelf een belangrijke rol kunnen spelen waar het gaat om gezondheid en gedrag.”

Verbinding tussen oud en jong

“Waar we inmiddels ook op focussen is hoe we het buurthuis toegankelijker en wijkgerichter maken. Want in de wijk wonen echt niet alleen maar 50-plussers! Onze andere doelgroep is de jeugd. De bekende issues spelen hier. Denk aan overlast, fatbikes, bankjes in het park die er eigenlijk voor ouderen zijn, maar die worden soms ‘geowned’ door de jongeren. Een actieve groep jeugdwerkers heeft een mooi maandprogramma voor jongeren. Het jongerencentrum het Web, aan de andere kant van het buurthuis, wordt druk bezocht. Het zou heel leuk zijn als er meer samen gedaan kan worden door jong en oud! Veertigers komen we niet tegen. En de ‘vergeten’ groep: ouderen die thuis zitten met een niet-geuite hulp of zorgvraag en zelden zelf de stap zetten naar hulp of ondersteuning. Dat is nog wel een uitdaging. Voor hen willen we binnenkort een andere benaderingswijze ontwikkelen.

Buurthuis wijkgerichter

Hans en Corine kwamen er bij de start van het project ook achter dat veel professionals uit de zorg en het welzijn in de Meent elkaar amper kenden, terwijl ze met dezelfde inwoners te maken hebben. “Nu kennen ze elkaar als mens, ze hebben elkaars telefoonnummer. Ook de taakafbakening geeft veel helderheid. Er is een case-eigenaar die kijkt naar wat de cliënt nodig heeft. De bestuurders van de verschillende organisaties vonden het goed om te gaan denken vanuit het belang van de inwoner, niet vanuit de taak van de professional. Dit proces kost natuurlijk ook gewoon tijd. Regelmatig overleg, elkaar leren kennen, daar begint het mee. Onze aanpak heeft geleid tot korte lijnen, meer overzicht en een wijk waar zorg en welzijn dichter bij de mensen staan. Daarmee is niet alleen de dienstverlening efficiënter geworden, maar ook het gevoel dat je er als bewoner niet alleen voor staat.”

Het zijn de kleine dingen die het doen