Frisse blikken in het opbouwwerk
Dat de dagelijkse praktijk van een opbouwwerker enorm gevarieerd is, dat kunnen we ons voorstellen. Geen dag is hetzelfde. Dat blijkt ook uit de serie polaroids van (de bijna naar Amsterdam vertrekkende) Els Köse. Ze vroeg zich namelijk af hoe je processen in de wijk in beeld kunt brengen als opbouwwerker. Want, zegt ze, ‘cijfers zeggen zeker iets over je werk, maar het in beeld brengen draagt echt bij aan storytelling. Die frisse blik helpt om je verhaal te vertellen. Zowel voor de inwoner die ik fotografeer, als voor mezelf en mijn collega’s van Versa Welzijn.’
Iets wat cijfers maar ten dele kunnen.
Ze maakte in ‘haar’ wijk Hilversum Oost daarom regelmatig polaroids van ontmoetingen en activiteiten: één voor de ander, één voor zichzelf. De foto die ze weggeeft, is een geschenk – een tastbare herinnering aan een ontmoeting die letterlijk langzaam kleur krijgt. Op de tweede foto schrijft ze met stift de datum en de naam van het moment. Zo ontstaat een groeiende verzameling beelden die samen het verhaal van haar werk en de inwoners vertellen: een archief van relaties, van kleine stappen, van groeiend vertrouwen. Daarmee ook een vorm van kunst. Het onzichtbare zichtbaar maken, verbindingen benoemen en talenten in beeld brengen en inwoners een stem geven. Mooie basisprincipes die het opbouwwerk toepast in het dagelijks werk met inwoners. Kijk hier naar het verhaal van Els over haar polaroids (link naar de korte video die Wilco met Els maakte).
