Een kopje koffie, een praatje op het pleintje: verbinding in de herfstzon
Een prachtige herfstdag, een zonovergoten pleintje, bankjes, de viskraam. Langzaam wordt het wat drukker en komen mensen voorzichtig kijken. De eerste vrouw is wel toe aan een koekje. Koffie of thee hoeft ze niet. ‘Heerlijke stroopwafeltjes, bedankt!’, roept ze, als ze eenmaal op een van de bankjes plaatsneemt. Een uur later is ze er nog en tapt ze haar derde bekertje thee.
Groet en ontmoet
Vandaag staat de bakfiets van Versa Welzijn met koffie en thee bij Winkelcentrum Seinhorst in Hilversum. Opbouwwerkers Els Köse en Tukkie Tuk gaan regelmatig “hun” wijken in met deze mobiele ‘Groet & Ontmoet’ koffieplek. Dit, om mensen te ontmoeten, naar ze te luisteren en in kaart te brengen waar mogelijk hulpvragen liggen. Els heeft standaard haar polaroidcamera bij zich en verzamelt foto’s van bijzondere ontmoetingen. Op zulke momenten maakt ze twee foto’s, eentje voor haar verzameling en eentje voor degene(en) die ze op de foto zet.
Praten helpt
Er komen ook vaste bezoekers op de koffiekar af. Zoals Danny van begin 60 die veel heeft meegemaakt in zijn leven. Hij heeft ontdekt dat praten hem enorm helpt. ‘Als je niet praat, is het risico groter dat je een keer uitbarst.’ zegt hij, ‘En dan kunnen er nare dingen gebeuren. Kijk maar wat er in de wereld allemaal gebeurt.’ Dus komt hij graag naar het pleintje om mensen te ontmoeten, met ze te praten en zijn geleerde lessen met ze te delen. Hij vertelt dat hij niet meer kan werken, maar wel vaak met zijn dochter meeloopt als ze de honden uitlaat voor haar honden uitlaatservice. Het alleen zijn kan hem wel eens aanvliegen, geeft hij aan.
Pleintje als ontmoetingsplek
Betsie van 86 woont ook in het appartementencomplex aan de overkant. Ondanks dat er ontzettend veel jonge mensen wonen en vaak jongeren rondhangen die veel lawaai maken, wil ze er voor geen goud weg: ‘Ze willen dat ik naar een tehuis ga, maar dat ga ik écht niet doen.’ Betsie geniet van een bekertje thee al staande bij haar rollator en laat stralend de nieuwe kleren zien die ze aan heeft. ‘Door mijn zus ben ik mijn gehoorapparaatjes weer gaan gebruiken. Anders mocht ik niet met haar mee op vakantie. Nu ik zoveel beter hoor, praat ik weer met andere mensen.’ Ze ontmoet Danny meerdere keren per week op het pleintje, misschien wel elke dag. Ze hebben elkaar altijd veel te vertellen. Bijvoorbeeld over de levens die ze gered heeft: ‘Die ene vrouw was twee keer zo breed als ik maar toen het eten in haar keel bleef hangen sloeg ik mijn armen om haar heen, kijk zo, en toen schoot het eruit.’ Op de vraag wie er voor haar zorgt geeft ze aan dat er niet veel mensen meer zijn die bij haar komen, maar haar buurvrouw van 19 helpt haar als er zaken met internet of andere techniek niet goed gaan. Dat is fijn. ‘Ik vind het soms wel lastig dat ik zo weinig te besteden heb.’
Eenzaam in je eentje
Op het bankje iets verder weg zit een man te roken. Hij hoeft geen thee of koffie en vertelt dat hij net boodschappen heeft gedaan. Lekkere dingen voor zichtzelf vanavond. Hij laat een zak winegums en een droge worst zien. ‘Geldzorgen heb ik niet hoor, dat regelt mijn dochter allemaal.’ Hoewel het wel erg duur wonen is, woon ik er prima. Het winkelcentrum is gezellig, daar zijn altijd mensen. Hij woont alleen geeft hij aan. Het gevoel van eenzaamheid vindt hij naar. Hij zou graag met iemand samenwonen. Hij is net met pensioen en kan nu doen wat hij leuk vindt. Zo is hij net terug van een vakantie met vrienden. Op dat moment komen toevallig twee van die vrienden aan, eentje op de fiets, eentje in zijn scootmobiel ‘De dochter van een van mijn vrienden organiseert zo’n week altijd voor ons.’
Iedere week samen eten
Artie kwam voor de viskraam, maar wil graag een kopje koffie. Op een bankje in de zon deelt ze hoe verdrietig ze was dat ze wegens reorganisatie niet meer in de fabriek kon blijven werken wat ze daar al zo lang deed. Stralend vertelt ze vervolgens over haar werk achter de naaimachine bij een dagbesteding. ‘Wat we maken wordt ook op een hele leuke website verkocht.’ Ze woont alleen en is blij met haar huisje. Hoewel niet iedereen aardig is in haar buurt, wordt er wel naar elkaar omgekeken. Twee stellen hebben haar sleutel en helpen haar als het nodig is. Bijvoorbeeld door haar planten water te geven als ze op vakantie is. Morgenavond gaat ze, net als iedere donderdag, naar de ‘Smaak van Samen’ in buurtcentrum St Joseph. Ze kijkt uit naar het gezellig samen met anderen eten. En op de foto wil ze graag.
Ondertussen neemt opbouwwerker Els vol aandacht de folder met het aanbod van dagactiviteiten in Hilversum door met de mevrouw die de stroopwafeltjes zo lekker vond. Ze hebben samen iets gevonden dat deze mevrouw aanspreekt. Ze denkt dat ze er naartoe gaat. Er is in ieder geval een zaadje geplant. Tukkie deelt enthousiast nog wat folders uit aan andere mensen op het pleintje en dit geeft vaak ook weer aanleiding tot korte gesprekjes.
Een kopje koffie leidt tot meer
Bijna twee uur later tovert Els de ‘groet en ontmoet’ bakfiets met koffie en thee weer om tot een ‘gewone’ bakfiets. Een eenvoudig concept, maar groots in zijn effect: koffie als aanleiding voor ontmoeting en verbinding. Met een schoon en goed onderhouden pleintje waar je niet omver gefietst wordt en een levendig winkelcentrum draagt dit initiatief bij aan meer kwaliteit van leven, juist voor wie het nodig heeft.
Tekst: Maaike Schuurman
