“We zetten hier een andere sfeer neer. En iedereen gaat dat merken!”

Jeanet van Maanen liep de lift uit van de Erasmusflat, waar ze woont, zag mensen in de hal samen koffie drinken en besloot aan te sluiten. Het was niet alleen gezellig, maar ze kon ook iets aankaarten wat haar dwars zat: de winkelwagentjesverzameling bij de flat. Kon dat niet anders? “We hadden hier bijna een karretjespark van de Albert Heijn, omdat mensen de karren niet terugbrengen. Er hebben er wel eens 100 in de berging gestaan.” Jeanet schreef haar idee op een vlaggetje, met naam en telefoonnummer. Lachend: “En toen ging het mis!

Want van het een kwam het ander. Met flyers, posters en door contact met Albert Heijn, is het karretjespark teruggebracht van 100 tot twee exemplaren. Jeanet bezocht daarna een bewonersavond waar flatbewoners hun ergernissen mochten delen. Maar het was vooral gezellig. Meer bewoners hadden ideeën. Die werden op vlaggetjes geschreven. Jeanet zette haar naam bij verschillende initiatieven. Onder andere bij het idee voor een opruimdag. Op 5 april was het zover!

Aan de slag

Jeanet vertelt over een mooie ochtend. “Op voorhand was er best wat animo om mee te doen, maar om vijf voor tien was er nog niemand. Nelleke, van wie het idee kwam, en community builder Simone waren er als eerste. Nel was erbij, zij is al over de 80. Als laatste kwam Zus, die ook op leeftijd is, en op de bewonersavond nog aangaf dat ze smetvrees had en nóóit zou meedoen. We gingen met onze knijpers en zakken aan de slag. Dat was in het begin heel onwennig. Voor de flat bleek het redelijk schoon, een zakdoekje of een papiertje, niks ernstigs. Maar we waren vooral druk met uitvinden hoe die prikstokken werkten. Dat leerden we toen we naar de achterkant van de flat liepen. Dat kostte ons, als kakelende dames, al snel 10 minuten.”

Zelf wat doen

Achter bij de flat aangekomen, leek het ook daar best schoon. Jeanet: “Tot we wat beter zochten. Toen vonden we meubilair, zakken kattengrind, sigarettenpeuken en veel meer rommel. Dat leidde tot ongeloof, frustratie, maar ook tot wilde ideeën. Camera’s ophangen, DNA-onderzoek, maar uiteindelijk hebben we onze energie maar gericht op het opruimen. We kregen veel reacties vanuit de flat. Van bewoners die het een goed initiatief vonden, maar anderen versleten ons voor gek. ‘De rommel van een ander opruimen, dat doe je toch niet!?’ Maar ik woon hier ook. En als ik me ergens aan stoor, kan ik er toch zelf wat aan doen? Eerst gooide ik ook wel eens een sigarettenpeuk op de grond. Dat doe ik nu niet meer. Het zit in de kleine dingen!”

Fijn om contact te hebben

Een aantal verhuizingen kwam de sfeer in de flat al ten goede. Alle activiteiten die nu loskomen, helpen daar ook bij. Jeanet: “We hoeven elkaar echt niet met alle 84 gezinnen te mogen, maar we kunnen elkaar wel gedag zeggen. Daar gaat het om. Mooi is ook dat ik met de grootste brompotten in de flat in gesprek ben gekomen. Want die willen geen rommel opruimen, maar dan vraag ik ze: maar wij hebben het toch leuk samen? Het is ook fijn om contact te hebben. Doe dan om die reden mee!”

Verschil maken

Voor Jeanet gaat het niet om het opruimen van rommel. “Ik ga natuurlijk ook liever bloemen plukken. Maar ook tijdens het opruimen was het gewoon gezellig! En dáár draait het om. Nelleke wilde ook meteen weer door., dus op 17 mei gaan we weer prikken. Misschien sluiten er dan andere mensen aan. Er is ook een idee voor een BBQ voor de hele flat. Zodat we wat meer aansluiting met elkaar krijgen. Nelleke wil graag bloemen zaaien en bloembakken maken. Het lijkt mij wel leuk om daar picknicktafels bij te zetten, waar iedereen gebruik van kan maken. En misschien kunnen we wel een stukje grond klaar maken zodat mensen er een kropje sla of zoiets op kunnen verbouwen. Zo zetten we samen een hele andere sfeer neer! Iedereen gaat dat verschil zien en merken.”