Wijkkrant en Babbelbus ONS Kerkelanden: voor meer verbinding in de buurt!

De eetruimte van Nieuw Kerkelanden zit hartstikke vol met buurtbewoners en bewoners van de woonzorglocatie. Ze luisteren geboeid naar bewoner Paul. Namens het bestuur van de kersverse Stichting ONS Kerkelanden presenteert hij de eerste editie van de Wijkkrant. En dat is niet alles. Ook de Babbelbus, een rijdende ontmoetingsplaats, wordt vandaag in gebruik genomen. De bewoners hebben veel voor elkaar gekregen en daar bedankt Paul iedereen voor die hen erbij heeft geholpen. Daarna is het tijd om de krant samen te gaan lezen. En voor feestelijke hapjes en drankjes!

Buiten bij de Babbelbus stel ik een andere initiatiefnemer en tevens bestuurslid, Carla, de ultieme sportvraag: wat gaat er nu door je heen? Haar antwoord is kort en krachtig. “Vooral dankbaarheid en trots voor wat we samen voor elkaar hebben gekregen.”

Gebruik maken van wat iedereen kan en leuk vindt

Vormgever Indy en columnist Jesse kijken bewonderend naar de Babbelbus. Monique meldt direct dat er een goede koffiemachine in moet komen. Daar is budget voor. Indy blijkt niet alleen vormgever, maar ook de dochter van Monique én Barista. Ze wil best eens mee om koffie te maken! Dat is ook weer geregeld. Zo ging het ook met de vormgeving. Monique wist natuurlijk dat haar dochter een studie doet aan Artemis in Amsterdam. Ze heeft de krant zeer professioneel vormgegeven. Via-via kwamen Monique en Carla weer uit bij een drukker in Leeuwarden. Weer een schot in de roos. Binnenkort gaan ze er op bezoek. Binnen ontmoet ik Stephanie, de huisfotograaf van de Wijkkrant. “Carla vond mijn fotografiewerk mooi en volgde mij op Facebook. Daarnaast heeft ze met mijn moeder en zus gewerkt. Via Versa hoorde ze dat ik vrijwilligerswerk deed en toen heeft ze me gewoon een berichtje gestuurd. Of ik mee wilde doen. Natuurlijk! Ik kom hier uit de buurt, heb een achtergrond in de zorg en vind het persoonlijk contact maken met mensen hartstikke leuk. En nu ben ik dus de huisfotograaf. Ik ben er echt trots op dat ik door foto’s bij kan dragen aan meer verbinding in de buurt. En dat ik het verhaal van de buurt kan vertellen, want dat is wat er in deze krant gebeurt. Ik vind het supertof!”

De buurt verbinden

Voor Nieuw Kerkelanden bewonderen wethouder Gerben, wijkregisseur Natascha en directeur Tessa van het Mr. Roelsefonds de Babbelbus. Ze hebben de mobiele ontmoetingsplaats mede mogelijk gemaakt. Bestuurslid Trudy van ONS Kerkelanden is er maar wat blij mee. “De Babbelbus is helemaal geweldig. Als je de buurt wilt verbinden, kun je dit overal voor inzetten. De bus is heel tastbaar, rijdt rond en je ziet en hoort het, door de kenmerkende toeter. Ook op het krantje ben ik trots. Het is voor heel veel mensen zo belangrijk. Ze weten niet wat er in de buurt speelt, hebben geen informatie over waar ze bijvoorbeeld recht op hebben, maar weten ook niet goed wat er te doen is. We kunnen ze het nu allemaal laten weten. Ze kunnen kennismaken met activiteiten en lezen over buurtbewoners die iets doen of goed kunnen. Maar ook informatie krijgen vanuit de wijkconsulent of de wijkagent.”

Zeg nooit ‘nooit’!

Monique lacht als bewoner Ria naar de bus komt kijken. “Zie je jezelf al koffie zetten op de Babbelbus, Ria? En zie je Sinterklaas er al in staan?” Ria lacht en ziet het helemaal voor zich. Ook de nieuwe wijkagent Esmée kijkt goedkeurend toe. Ze staat met een paginagroot portret in de eerste editie. Monique deelt inmiddels alweer een nieuw plan met Paul en Trudy. Er komt een pandje vrij op het winkelcentrum. Zou de Stichting daar geen Weggeefwinkel kunnen starten? Paul twijfelt zicht- en hoorbaar. Monique countert zijn twijfels met een bulderende lacht. “Zeg nooit ‘nooit’ Paul!” Paul lacht mee. “Als ik een ding heb geleerd in dit traject, is dat het wel!” Even later vertelt Monique dat de Buurtmobiel inmiddels ook onder Stichting ONS Kerkelanden valt. De plannen van de bewoners kennen inmiddels geen grenzen meer.

De buurt veranderen

Binnen gaan de advocaatjes met slagroom in de rondte. De meeste mensen lezen, alleen of samen, de krant. Paul staat zichtbaar te genieten. “Ik ben trots op wat we met vijf mensen in een half jaar tijd voor elkaar hebben gekregen. Een half jaar geleden kenden we elkaar niet eens goed. Mijn overbuurvrouw Carla vroeg of ik mee wilde doen met Stichting ONS Kerkelanden. Met als doel de buurt te verbinden. Het kwam precies op het goede moment. Jarenlang heb ik tegen de buurt aan lopen schoppen. Nu dacht ik: ik kan dat wel blijven doen, maar ik kan ook mee gaan doen om iets in de buurt te veranderen. Dat zijn we nu aan het doen!”