Bewoners Zeverijnflats genieten van ‘Shared Lunch’ tijdens eerste Flatuitje

Marjolijn initieerde Koffieochtenden in Zeverijnflat I. Het enthousiasme bij die ochtenden was zo besmettelijk dat bewoners zelf in Zeverijnflat II het initiatief voor een Koffiemiddag namen. Op 11 oktober gingen bewoners uit beide flats er voor het eerst samen op uit. Bestemming: Brasserie de Zonnestraal, voor een gezamenlijke lunch. “Heerlijk toch, en dat op een gewone doordeweekse middag!”

Het is even zoeken naar een parkeerplaats op het enorme terrein in het Loosdrechtse bos waar de Zonnestraal zit. Als ik mijn auto heb geparkeerd en naar het restaurant loop, kom ik community builder Cecile en José al tegen. José wijst me op iets wat inderdaad best bijzonder is; er zijn zes parkeerplaatsen voor stekkerauto’s en precies nul invalidenplaatsen. Terwijl de brasserie nota bene is gevestigd naast een revalidatiecentrum. Ze besluit het binnen direct maar even aan te kaarten. Het omkijken naar elkaar stopt niet als we de flat verlaten!

Verbinding tussen de flats

We zijn met z’n negenen vandaag, bewoner Jan had gehoopt dat de groep iets groter zou zijn. De animo is er best, maar uiteindelijk gaan mensen om allerlei redenen toch niet mee. Jan benadrukt wel dat het zo lekker knus is. Dan kom je nog eens met elkaar in gesprek. En gesprekken worden er gevoerd. Natuurlijk over deze best bijzondere lunch. Want sommige tafelgenoten kennen elkaar niet eens bij naam. Dat is de eerste winst van de dag. José weet nu bijvoorbeeld wie Henny is. We zitten hier met bewoners uit Zeverijnflat I en II! Ook prettig, want er is een wederzijdse wens tot meer verbinding. Het gaat ook over de locatie. Want zowel Jan als Henny zijn hier ooit nog geopereerd, toen de Zonnestraal nog een ziekenhuis was. Will is er wel eens bij het zorghotel geweest, maar dat bestaat inmiddels ook niet meer.

Elkaar ontmoeten en spreken

Zelf kom ik niet uit Kerkelanden, maar uit de regio Arnhem-Nijmegen. Ook dat leidt tot bijzondere gesprekken. Jan loopt namelijk graag de Nijmeegse Wandelvierdaagse en zoekt daarvoor plekken om te kunnen overnachten. Ik vertel hem dat ik mijn oom en tante daar graag voor benader. Het zijn dingen die je alleen van elkaar te weten komt als je elkaar ontmoet en spreekt. Dat de wereld maar klein is, blijkt als Will vertelt over haar jeugd in Arnhem. Daar speelde ze als kind op het plein dat nu het schoolplein van de Heijenoordschool is. En daar gaat mijn jongste dochter naar school. Wil vertelt ook over alle uitjes die ze maakt met Senver, de Senioren Vereniging Hilversum. En voor die organisatie is Jan weer actief als vrijwillig chauffeur. De kans is dus groot dat Jan, als chauffeur, Wil al meerdere malen heeft vervoerd naar leuke plekken! Levens raken elkaar, onzichtbaar, vaker aan dan we soms denken.

Emotionele thema’s

Het gesprek raakt ook regelmatig emotionele thema’s aan. Zoals het kort geleden overlijden van flatgenoot Maya. Willy kent haar van een lotgenotencontact; beiden hebben ze een kind verloren door geweld. Willy vertelt hoe die gebeurtenis haar leven heeft beïnvloed, haar tafelgenoten zijn er stil van. Jose heeft een leven lang voor haar gehandicapte dochter gezorgd. Ze woont nu elders, op een plek waar Jose heel tevreden over is. Wil en José blijken beiden een kat te hebben en delen wat tips over hoe je het balkon veilig kunt maken. Henny heeft altijd in het onderwijs gewerkt, ook op de school die op het circusterrein stond. Daar worden nu, nadat het terrein jaren braak heeft gelegen, woningen bouwen. José is bij de voorlichtingsavond geweest. Wonen is sowieso een thema aan tafel. Zo is er bijvoorbeeld een experiment waarbij het idee is om twee woningen tot combiwoningen te maken. Ouderen kunnen er, gelijkvloers, beneden wonen, en starters op de bovenverdieping. Het lijkt de tafelgenoten een interessante oplossing nu er zo’n tekort is aan betaalbare woningen. Zaterdag is er ook nog een markt in de Koepel met veel informatie over hoe je, als senior, comfortabel zelfstandig thuis kunt blijven wonen. Francis en Wil willen er in ieder geval naartoe. 

Volgende uitjes

Inmiddels is de ‘Shared lunch’ gearriveerd. Toepasselijk voor deze dag! Francis wisselt van plek met Wil, zodat ze samen met Jan een luxe plank met lekkernijen kan delen. Al snel gaat het over een volgend uitje. Want het moet er toch echt van gaan komen. Natuurlijk staat de winterBBQ van de beide flats samen nog op de agenda, maar Jan heeft alvast vooruit gedacht. Hij heeft geregeld dat hij voor een zacht prijsje kan beschikken over een echte touringcar als er 30 bewoners of meer meegaan. Wil en Francis delen direct maar een aantal favoriete musea en lunchgelegenheden. Cecile vertelt dat op zondag de langverwachte Rommelroute is. Liefst 60 bewoners hebben zich ervoor aangemeld. Het lijkt voor de bewoners aan tafel weer een mooie aanleiding om de wijk in te gaan. Niet iedereen wist ervan, maar bijna iedereen is er wél enthousiast over. Het is ook een mooie aangelegenheid weer andere buurtgenoten te ontmoeten.        

Verhalen doorvertellen

Voordat we aan de koffie gaan, heeft Cecile cadeautjes voor José en Jan. Het oorspronkelijke uitje zou namelijk naar Oudewater gaan en daar had het echtpaar al van alles voor geregeld. Busvervoer bijvoorbeeld. Bewoner Rita blijkt twee stenen te hebben beschilderd, een ervan met een prachtige bus. Jan vindt het schitterend en José vraagt op welk nummer Rita woont. Ongetwijfeld om haar even te gaan bedanken. Na een kop koffie zit de lunch erop. We hebben dik twee uur met elkaar aan tafel gezeten. Het was niet alleen lekker, maar ook gezellig en verbindend. Jan vat het fijne gevoel mooi samen: “Ik heb leuke gesprekken gevoerd. Het was hartstikke gezellig, en dat alles op een gewone doordeweekse middag!” Er worden huisnummers uitgewisseld en de bewoners bedanken elkaar voor het vertrouwen. Ze vonden het een prachtig en warm moment. In de groep leeft dan ook het idee om een volgende keer meer mensen te enthousiasmeren. Bijvoorbeeld bij de volgende Koffieochtend, want die staat komende woensdag alweer op het programma! De bewoners moedigen mij vooral aan om de verhalen over de mooie en betekenisvolle ontmoetingen in de twee flats te delen met de andere bewoners. Ik beloof van alle verhalen een  poster te maken. Die hangen we dan op in de flats, zodat iedereen kan teruglezen hoe fijn het vandaag was. En is tijdens alle koffiemomenten.